اختیارات ولایت را افزایش دهید نه اینکه کاهش بدهید

بسم الله الرحمن الرحیم

اختیارات  ولایت را افزایش دهید نه اینکه کاهش بدهید

در کشوری که انقلابی در آن شکل گرفته است و ملتی مسلمان و آزاده پای انقلاب خود از جان و مال و آبرو و آزادی خود گذشته اند نبایستی تقسیم قدرت و اختیارات قسمت های مختلف نظام تحت تأثیر منافع حزبی و گروهی باشد و یا مورد سوء استفاده در راستای منافع حزبی و گروهی قرار بگیرد  به خصوص که جنین  نادرستی هایی در قسمت هایی از نظام قادر است  تاوان سنگینی را برای آرمان های انقلاب و منافع ملت بر جا  بگذارد.

ما بعد از سی و خورده ای از گذشت انقلاب به عینه می بینیم که در کشور ما جزایز قدرتی شکل گرفته است بطوری که نقطه و مرکزی  نیست که به صورت منسجم و هماهنگ آنها را کنترل نماید و هماهنگی لازم را بین مجموعه های مختلفی از نظام بوجود آورد و گوییا  افرادی که بر مجموعه های مختلف نظام سیطره گروهی یافته اند خوش ندارند چنین قطب های قدرت ،  تحت مدیره ملموس تری توسط یک نقطه قرار  بگیرند تا اینگونه منافعی که بواسطه  این جزایر قدرت سرازیر به سمت  اداره کنندگان  قسمت های مختلف نظام گشته است مورد خدشه قرار بگیرد و همچنان  آن آزادی عملی که پتانسیل بالایی در رسیدن این افراد به اهداف مختلفی برای آنها شکل داده است برایشان محفوظ بافی بماند. 

این افراد  با عنوان  دلسوزی برای استقلال قسمت های مختلف نظام  مبنی اینکه کارایی آنها پایین می آید  توانسته اند جلوی فهم  افکار عمومی را بگیرند تا  این خواسته در ملت شکل نگیرد و  ملت متوجه نشوند که کنترل ملموس تر و عملی تر  چنین قطب های قدرتی که در قسمت های مختلف نظام شکل گرفته است و نیز  وجود نقطه ای در جهت هماهنگی بین این  قطب های قدرت امری حیاتی و ضروری می باشد و این افراد به واسطه جایگاه گفتمانی که در  مورد انقلاب و اسلام و عملکرد های خدماتی  انقلابی خود  در بین مردم پیدا نموده اند توانسته اند خواسته خود را مبنی حفظ جزیره قدرتی که به آن دسترسی پیدا نموده اند  را از دید ملت ایران پنهان نگه بدارند.

حال آیا نقطه و اتکایی  وجود دارد تا بتواند تأثیر گذاری ملموس و عینی را که می تواند به سود آینده انقلاب و ملت بزرگ ایران  منجر شود را مدیریت و اجرایی نماید آیا نقطه ای وجود دارد تا بتواند  با اعمال نظارت عینی  ،  حضور در قسمت های مختلف نظام را تبدیل به نوکری برا ی ملت نماید و نه چیز دیگر و بهره و سودی  که   به واسطه  حضور و تسلط افراد  بر قسمت های مختلف نظام عاید این افراد می شود را خاتمه دهد و چشم امید گروه های قدرت و ثروت و به قول رهبر بزرگوارمان مافیای هفت سر را به توانایی و قدرت قسمت های  مختلف نظام را کور نماید تا دیگر هیچ قسمتی از نظام و توانایی ها و قدرت آن قسمت دستمایه اغراض سیاسی و منافع حزبی و گروهی نشود؟

به نظر می آید چنین خلَعی در قانون اسای کشور ما وجود دارد که پیش بینی  چنین نقطه  مؤثری را  ننموده است شاید بعضی از دوستان بگویند که رئیس جمهور وظیفه  پاسداری از اجرای  قانون اساسی را بر عهده دارد ولی باید بگوییم  با تفاسیر مختلفی که از این قسمت قانون  ارائه داده اند چنی انتظاری از رئیس جمهور  مورد تضعیف سنگین واقع شده است و از طرفی ریاست جمهوری نیز  به عنوان یکی از قسمت های نظام  انقلاب کشورمان لازم است تحت کنترل نقطه و مرکزی قرار بگیرد تا امکان کنترل  قسمت های مختلف نظام  و نیز هماهنگی لازم بین آنها بوجود آید  ممکن است  عده ای دیگر از دوستان ،  کمسیون اصل 90 مجلس را آن نقطه بیان کنند این کمیسیون نیز تنها مسئولیت شکایت از سه قوه مختلف  نظام را بر عده دارد از طرفی نیز این نقطه  به واسطه جابجایی های مکرر  ، چنین توانایی را نمی تواند از خود بروز دهد و  نیز احتمال آلوده شدن این کمیسیون با اغراض و منافع سیاسی احزاب و گرو های قدرت و ثروت کم نمی باشد همچنان که این نقطه ضعف  در مورد نهاد ریاست جمهوری نیز مطرح می باشد.

و لذا تنها می ماند نقطه ای که سکاندار رهبری و هدایت انقلاب به سمت اهداف متعالی الهی و انسانی می باشد به عبارتی این امر می بایستی بر دوش این نقطه گذاشته شود زیرا هم دچار عوض شدن های پی در پی  بعد از یک فرجه زمانی نسبتا" کوتاه چهار ساله نمی شود و هم اینکه در طول زمان  احتمال آلوده شدن این نقطه به اغراض و منافع  سیاسی  احزاب و گرو ه های قدرت و ثروت تقریبا"  دور از ذهن می باشد و می توان مطمئن بود که پاک ترین  قسمت از نظام که می تواند چنین مسؤلیتی را بر دوش  بگیرد شخص ولی فقیه جامع الشرایط می باشد   که سکان هدایت انقلاب را به سمت اهداف متعالی الهی و انسانی بر عهده گرفته است

حال سؤال اینجاست آیا در قانون  اساسی اجازه چنین مسئولیت و دخل و تصرف و به عبارتی چنین دخالت هایی بعضا" محسوس و ملموس را به ولی فقیه داده است یا خیر؟

اینکه در قانون اساسی  ولایت  شخص فقیه و جامع الشرایط را به صورت مطلق قرار داده است  ولی در همان حال برا ی او محدوده وظایف مشخص کرده است نمی تواند نشان از  گستردگی وظایف ولایت فقیه باشد و گوییا  تنها این اجازه به ولایت  فقیه داده شده است که تنها در موارد فوق استثنایی و بعضا" بسیار آشکار  که کارد به استخوا رسیده است ولایت بتواند در مورد قسمت های مختلف نظام  وارد عمل شود و به صورت کاملا" لحظه ای ( نه بیشتر)  تأثیراتی اعمال نماید.

با این اوصاف می توان گفت قانون اساسی کشور ما دچار ضعف خاصی می باشد که این نقطه ضعف  خود را در زمان طولانی که از انقلاب  گذشته است نشان داده است به طوری که  جاگیر شدن افراد در قسمت های مختلف نظام   و گره خوردن خواسته های دنیایی  و منفعت طلبانه این افراد  با پتانسلی که بواسطه توانمندی های قسمت های مختلف نظام ( که به مرور زمان نیز این توانمدی ها افزایش پیدا می نماید )  می تواند به مرور جزایر قدرتی را شکل دهد ، که چنین وضعی می تواند علی رغم ادعای انقلابی گری و اسلامی گری و اعمال خدماتی انقلابی  بسیار زیاد   افراد جا گیر شده ،   آینده انقلاب و نظام و ملت  را به مخاطره بیندازد .

برا ی اینکه امکان برطرف نمودن این ضعف قانون اساسی فراهم  شود در درجه اول لازم است ملت نسبت به چنین ضعفی آگاه گردد و در در جه دوم استقامتی که از طرف افراد جاگیر شده صورت می گیرد چاره اندیشی  شود به نظر می آِید ملت باید به صورت نسبتا" شفاف متوجه شود که امکان چنین استقامتی  از طرف افراد جاگیر شده بعید نمی باشد و لذا آگاهی ملت می تواند راه  را بر مغلطه ها  و  احتمالا " سرکوب کسانی که چنین بحثی را مطرح   می نمایند ببندد.

حال لازم است این آگاهی را بدهم که نه اینکه چنین اراده و انگیزه ای در بین افراد سرشناس نیست بلکه بر عکس هم حرکت می نمایند در جلسه ای که مجلس خبرگان با رهبر انقلاب داشتند متاسفانه شاهد چنین حرکت برعکسی بودیم علی رغم اینکه برا ی ملت آشکار شده است که اراده هایی با نفوذ بر قدرت و پتانسل مجلس شورای اسلامی می خواهند انتقام هایی را از احمدی نژاد و دولت او بگیرند و در این راه نیز حاضر شده اند منافع و مصالح ملت را به پای اغراض سیاسی خود  مدفون نمایند تا بتوانند جلوی تأثیرات مثبت دولت را بر رفاه عمومی و نیز پیشرفت کشور بگیرند و این دولت را دست آخر دولتی نا کارآمد معرفی نمایند  و اگر نبود دخالت های  شخص ولی فقیه بعید نبود تا کنون به عمده اهداف خود دسترسی پیدا می نمودند  ، ولی می بینیم رئیس مجلس خبرگان در جلسه ای که اعضای مجلس خبرگان در تاریخ 17/12/91 با رهبر انقلاب داشتند بحث عدم دخالت امام خمینی در قضایای  مجلس شورای اسلامی را مطرح می نمایند و اشاره می کنند که امام خمینی تنها به توصیه اکتفا می نمودند و تنها در قضیه عزل بنی صدر ورود نمودند. خوب این نشانه چیست ؟؟! ایا نباید مجلس خبرگان در فکر افزایش اختیارات ولایت فقیه باشد تا کشور بتواند از پتانسیل عظیمی که بواسطه جایگاه ولایت فقیه در کشورمان وجود دارد استفاده نماید و   مشکلی که در بالا اشاره نمودیم و می تواند آینده انقلاب و نظام و ملت را به مخاطره  بیندازد  به دست توانای ولی فقیه گره گشایی بشود این خطر ناک می باشد اگر مجلس خبرگان بخواهد سیاسی عمل بکند  و در قضه مجلس ورود رهبری را به صورت غیر مستقیم مورد اعتراض قرار بدهد.

به هر حال امید تغییر در قانون اساسی در راستای بر طرف نمودن ضعفی که در مورد قانون اساسی کشورمان بیان گردید تنها با آگاه  گردیدن ملت در جهت نیاز به افزایش اختیارات ولی فقیه در قانون اساسی میسر  می باشد.

لازم است بسیجیان و نیرو های مذهبی انقلاب با زیرکی این موضوع را نگاه کنند و تنها به ابراز احساسات نسبت به ولایت فقیه اکتفا ننمایند و بدانند این احساس نیاز از طرف رهبر انقلاب بیان نخواهد شد که ایشان بفرمایند لازم است اختیارات ولی فقیه در قانون اساسی افزایش یابد  و لذا باید راه باز گردد برای بهره برداری بیشتر از  پتانسیل رهبر انقلاب در جهت رفع مشکلی که بیان گردید.

                                          آیکون نظرات در بالا می باشد